Unashtirib qöyilib töyga 

oz kun qolganida 
olamdan ötgan qiz xaqida sher. O'ng 
yelkamda tobut ko'zlarimda yosh, 
Xaqiqat oldida egilganda bosh, 
Tobutda yotardi go'zal qora qosh, 
Yor-yor aytib bordik mozorigacha. 
Yotardi u jim ko'zlari ochiq, Yotardi 
jilmayib kulgular sochib. Ko'zimdan 
yosh oqardi tinmayin achchiq, Yor- 
yor aytib bordik mozorigacha. U 
kirmagan edi yigirmaga ham, Endi 
qo'ygan edi hayotga qadam. Karaxt 
bo'lib qolar eshitgan odam, Yor-yor 
aytib bordik mozorigacha. Ona voh 
dod deydi hushin yo'qotib, Ota ne 
qilishin bilmaydi qotib. Bola 
vidolashar indamay yotib, Yor-yor 
aytib bordik mozorigacha. Seplar 
yig'gan edi orzular qilib, Bezatib 
ham qo'ydik liboslar ilib, Onasi 
yig'laydi bag'rini tilib, Yor- yor aytib 
bordik mozorigacha. Taqdirmi 
qaranga yosh ketdi essiz, Mevasi 
qolmadi o'tdiku izsiz, Oq libos 
kiyvolib yotardi hushsiz, Yor-yor 
aytib bordik mozorigacha. Mana 
so'nggi yo'lga kuzatdik go'zal, 
So'nggi bor qo'limiz uzatdik go'zal, 
Bu dunyodan ko'ra u dunyo avzal 
Yor-yor tugab qoldi mozorigacha...